In mijn zomer-serie over natuurlijk ouderschap, vertel ik hoe wij omgaan met de 7 B’s welke bij het natuurlijk ouderschap horen. In de introductieblog kun je lezen waar deze B’s voor staan. Elke woensdag behandel ik 1 van de B’s en schrijf over hoe wij het ervaren of zelfs toepassen in de opvoeding van Luuk. Vandaag gaat het over de 7e (en laatste!) B. Balance: Niet alleen de baby heeft aandacht nodig. Jij en je partner ook. Zorg dus ook goed voor jezelf en put jezelf niet volledig uit. Weet wanneer je om hulp moet vragen.
Ja, dit is nogal een onderwerp. Ik denk dat we hier niet helemaal in geslaagd zijn, maar het is ook niet zo dat er helemaal geen balans is. Sinds Luuk al vroeg in de avond gaat slapen is er meer tijd voor onszelf en voor elkaar. Dat is nu sinds 1,5 maand ongeveer. Maar nog steeds vind ik het lastig hoor, balans vinden tussen Luuk, werk, huishouden, relatie, sociale contacten. Maar volgens mij is dat niet heel gek, ik lees het meer bij kersverse ouders dat ze er moeite mee hebben om die balans te vinden. Je wil natuurlijk het liefst zoveel mogelijk bij je kindje zijn, maar af en toe even opladen kan ook echt geen kwaad.
Als ik soms even alleen ga winkelen krijg ik wel eens scheve gezichten omdat Luuk niet bij me is. Als ik dan reageer met, tja, ik wil ook wel eens heel even mama-tijd hebben, komt er meestal een raar gegrinnik uit, maar ik zie aan hun gezicht dat ze het maar vreemd vinden. Ik vind het heerlijk om af en toe ook even Joyce te zijn, ik denk niet dat het verkeerd is, maar dat het juist fijn is dat ik soms een uurtje (of iets langer) de tijd neem om weer op te laden. Volgens mij word ik daar uiteindelijk alleen maar leuker en gezelliger van.
Tijd voor mij en Joost samen is er in principe elke avond, maar we hebben sinds Luuk er is nog geen echt avondje samen gepland. Het komt zoals het komt, maar misschien moeten we binnenkort toch maar eens samen uit eten ofzo, even bewust tijd voor elkaar vrij maken en kletsen over van alles en nog wat. Om hulp vragen vind ik inmiddels al minder lastig worden. Dat heb ik tijdens de zwangerschap wel geleerd en als er eens iets is, dan trek ik Joost, of mijn moeder wel even aan hun mouw om me te helpen.
Conslusie van deze zomerserie
Al met al denk ik dat we ons aardig aan de 7 B’s houden. In de introductieblog kreeg ik als reactie veel te horen dat men niet perse aan natuurlijk ouderschap doet, maar vooral doet wat goed voelt en daarin herkennen ze wel veel punten in de 7B’s. Zo is dat voor ons ook, we houden ons niet aan een bepaalde opvoedmethode. Volgens mij kan dat ook niet, elk kind is uniek, heeft een ander karakter en heeft daar op aangepaste opvoeding nodig. Bij de een is dat vrijer dan bij de ander, maar bovenal doet iedereen wat voor zichzelf goed voelt.
Het natuurlijk ouderschap zie ik vooral als een natuurlijk iets. Dat is het gene dat goed voelt voor ons en daarom gaan de meeste dingen als vanzelf, maar het was fijn om er de laatste weken bij stil te staan en alle reacties erop te lezen. Er was veel herkenning en soms ook helemaal niet. Dat mag natuurlijk!
Lees hier de introductieblog over Natuurlijk Ouderschap
Lees hier deel 1: Birth Bonding
Lees hier deel 2: Breastfeeding
Lees hier deel 3: Babywearing
Lees hier deel 4: Bedding close to baby
Lees hier deel 5: Belief in the language value of your baby’s cry
Lees hier deel 6: Beware of baby trainers
Hoe denk jij over het natuurlijk ouderschap na het lezen van mijn blogserie?
]]>