Post Pregnancy Tag

Door lieve Saskia werd ik getagd voor de Post Pregnancy Tag, welke zij weer op de blog van Lisanne vond. En hoewel ik al een hele tijd niet meer zwanger ben, vond ik het toch leuk om deze tag in te vullen. 

Hoe oud is je kindje nu?

Luuk is inmiddels alweer 19 maanden oud. De tweede helft van het tweede jaar is nu echt in volle gang. Wat vliegt de tijd, het is cliché maar waar.

Hoe voel je je?

Prima hoor. Ik voel me wel vaak moe, maar dat blijf je toch houden met een jong kind om je heen.

Nog last van kwaaltjes?

Ja ik hou nog steeds met grote regelmaat last van vocht in mijn lijf. In mijn handen of voeten. Vooral als het warm is. Ik vind het wat dat betreft dus niet erg om de winter in te gaan.

Is je eetlust veranderd?

Nee, niet zozeer veranderd. Wel zitten we nog vaak te grappen over dat ik regelmatig moest overgeven als ik net een hap teveel van mijn avondeten nam tijdens de zwangerschap. Dan zat Joost nog te eten en gooide ik mijn maag al leeg in de wc. Ik had dat vooral als we een frikandel aten. Dus als we nu een frikandel eten, hebben we het er nog wel eens over haha.

Zwangerschapskilo’s.

Uh. Ja. Die zitten er nog steeds aan. Maar liefst 15 hele kilo’s. En hoewel ik soms mijn best doe er tegen te knokken, wil het niet altijd lukken. Dat is niet goed, maar zolang de knop niet volledig omgaat kan ik er ook nog even niet zoveel mee. Het komt zoals het komt.

Hoe kijk je terug op je zwangerschap?

Daar heb ik in aanloop van Luuk’s eerste verjaardag al blogs over geschreven. Maar ik kijk met een dubbel gevoel terug op de zwangerschap. Achteraf is het toch wel duidelijk geweest dat ik door alle tegenslagen een prenatale depressie kreeg. Mijn zwangerschap was niet fijn, al kan ik nu het langer geleden is wel steeds vaker terugdenken aan de fijne momenten. Het getrappel in mijn buik, de puntbuik die ik kreeg als ik op mijn linkerzij gelegen had en Luuk helemaal opgerold aan de linkerkant van mijn buik lag met zijn kont de lucht in. Ik ben blij dat ik langzaam aan ook die leuke dingen weer voor me kan halen.

Liever nog zo’n zwangerschap of liever nog zo’n bevalling?

Jeetje, geen van beiden eigenlijk. Maar als ik echt moet kiezen, dan nog maar zo’n bevalling. Daar ben ik al met al maar 24 uur mee bezig geweest. En die zwangerschap is eigenlijk 33 weken naar geweest. Maar bij een eventuele volgende mag het van mij allebei wel makkelijker worden.

Zijn er dingen die je anders had gewild?

Jazeker, ik had gewild dat er meer begrip was voor onze situatie. Van vrienden, sommige familie en zelfs van de artsen voelde ik regelmatig maar weinig begrip. Dat deed misschien nog wel het meeste zeer.

Hoe is het met jullie kindje?

Met Luuk gaat het ontzettend goed. Hij groeit goed, eet goed, drinkt goed, kletst goed. En dat heeft hij altijd gedaan gelukkig. De zorgen van de zwangerschap waren daarna helemaal weg. Luuk deed het super en daar ben ik erg blij mee.

Hoe zijn de nachten?

Die zijn prima. Soms net even te kort. Maar over het algemeen slaapt Luuk door. Soms huilt hij ’s nachts even, maar dan is het vaak voldoende om zijn speen te geven. Wel zou het fijn zijn als hij wat langer door gaat slapen ’s morgens. Maarja, dat zal voorlopig wel bij hopen blijven vrees ik.

Genietmomentje?

De zondagochtenden met Luuk samen. Joost slaapt dan uit en wij knuffelen samen op de bank. Kletsen wat en kijken televisie. Soms verlang ik wel eens terug naar een heel weekend uitslapen en op bed luieren. Maar als ik dan met Luuk lig te knuffelen dan doe ik dat zoveel liever dan een hele ochtend in bed liggen te stinken.

De grootste verandering?

Dat is niet te beschrijven denk ik. De verantwoordelijkheid die je voelt voor zo’n kleintje, maar ook de zorgen die je je maakt als hij ziek is of iets niet helemaal doet zoals het hoort. Ik had me hier van te voren in elk geval absoluut geen voorstelling van kunnen maken.

Aan het werk?

Jazeker, ik ben meer dan fulltime aan het werk als gastouder momenteel. Nog maar een aantal weekjes en dan werk ik nog maximaal 4 dagen per week. Ik kijk er naar uit, want de afgelopen tijd was het een beetje teveel van het goede. Niet alleen voor mij, maar ook voor Luuk.

Jouw tip voor aanstaande moeders?

Volg je gevoel. Je kunt nog zo mee willen gaan met bepaalde manieren van opvoeden. Vaak loopt het anders dan je van te voren denkt. En het is helemaal niet belangrijk om met de grote stroom mee te gaan als dat niet bij je past. Daar heb je alleen jezelf en je kind maar mee.

En hoewel ik niet altijd iemand tag, doe ik het nu wel. Namelijk Tamara, Joyce en Cassandra.

]]>