Je hoopt er nooit mee in aanraking te komen, maar ineens gebeurd het dan toch…..digitaal pestgedrag. Toen ik puber was, was zoiets natuurlijk nog ondenkbaar. Het pesten op zich bestond (helaas) wel, maar er waren nog geen digitale mogelijkheden. Het pesten van toen gebeurde op het schoolplein. Of via het doorgeven van briefjes van hand tot hand in de klas. Pesten is helaas tijdloos. Tegenwoordig kun je via verschillende kanalen laten blijken dat je met iemand niet zo blij bent.
Internet is niet meer weg te denken, bij ons niet maar bij onze kinderen ook niet. Lekker anoniem, zonder dat je iemand daarbij in de ogen hoeft te kijken kun je tegenwoordig pesten. Kenmerkend voor deze vorm van pesten door pubers is dat het vrijwel onzichtbaar blijft voor volwassenen. Facebook, WhatsApp, Instagram en andere digitale kanalen bieden mogelijkheden om in contact te komen met iemand die je leuk vindt, maar zeker ook met iemand die je niet mag. Eigenlijk is cyberpesten de meest laffe manier om te pesten. Lekker anoniem vanachter je telefoon of computer iemand het leven zuur maken, zonder dat je hem in de ogen hoeft te kijken. Maar ja, laf of niet, het gebeurd. Er wordt wel eens gezegd dat schelden geen pijn doet. Bij deze is deze mening door mij ontkracht. Schelden doet pijn. En niet zo’n beetje ook. En niet alleen bij de gepeste, ook bij de omgeving van de gepeste.
Tja, en ineens zijn er dan een paar kinderen die niet blij zijn met mijn kind. Ze vinden hem niet zo aardig . En dat moet dan blijkbaar kenbaar gemaakt worden. En hoe. Scheldwoorden waarvan ik het bestaan wel wist, maar me niet kan herinneren dat ik ze ooit gebruikt heb, waren op de digitale snelweg te vinden. Gericht aan mijn jongen. Zwart op wit. Gelukkig, ja godzijdank, is hij daarmee naar ons toe gekomen. Ik schrok me werkelijk rot. We hadden hier nog nooit mee te dealen gehad, dus dan is het even goed bedenken en op een rijtje zetten hoe je hiermee om moet gaan. Dat het moest stoppen, dat was wel een vooropstaand feit. Dat dit snel moest gebeuren was ook een feit. Maar hoe, dat was toch even iets wat we goed moesten overdenken. Ik ben van mening dat degene, in dit geval pubers, die digitaal pesten niet de gevolgen zien die deze heeft bij degene die ze pesten. Ik denk dat digitaal pesten te eenvoudig is. Je bent boos, pakt je telefoon, typt een belediging, drukt op verzenden en het is klaar. Er zit geen bedenktijd tussen, het is lekker anoniem en snel. Het is niet direct zichtbaar voor je ouders. Dus het is vooral gemakkelijk. Over de gevolgen wordt niet nagedacht.
Ondertussen zijn de diverse pest kanalen geblokkeerd. Ouders zijn ingelicht en aan de kids is uitleg gegeven wat beter wel, of niet te doen op sociale media. En nu maar hopen dat het hier bij blijft. En vooral ook dat het geen gevolgen heeft. Daar ben ik wel bang voor eerlijk gezegd. Pesten is niet cool. Pesten doet pijn. Stop ermee.
]]>
Leave a Reply