Stoppen met de papfles

Al bij de laatste afspraak bij het consultatiebureau kwam er ter spraken dat de papfles ’s avonds voor het slapen niet meer nodig was voor Luuk. Sterker nog, hij hoefde helemaal geen opvolgmelk meer te drinken. Koemelk zou ook voldoen. Maar het stoppen met die papfles voor het slapen gaan vond ik best wel een dingetje. Ik had verwacht dat het een groot drama zou worden, maar niets is minder waar.

Stoppen of doorgaan?

Zelf ben ik niet zo’n fan van alles wat ze zeggen bij het consultatiebureau. Luuk had duidelijk nog de behoefte om een fles voor het slapengaan te drinken en wie zijn wij dan om die behoefte zomaar van hem af te nemen? We besloten door te gaan en de komende maanden vanzelf wel te zien hoe het zich zou regelen.

De rest van de dag dronk Luuk geen opvolgmelk meer. Alleen voor het slapen gaan nog een papfles. Wel minder dan voorheen, want hij dronk meestal zijn fles niet op. Toch hield hij het nog een tijd vol om 150ml met 3 scheppen pyjamapapje op te drinken.

De fles ging niet meer leeg

Steeds vaker gebeurde het dat Luuk na twee slokken van zijn papfles al genoeg had en de fles weg duwde. Hij ging dan zonder problemen slapen. Hooguit op de dagen dat hij bij het avondeten wat minder goed at, dronk hij nog een volle fles leeg, maar Luuk is zo’n goede eter, dat dit maar zelden voorkwam.

Zonde van dat pap en het opwarmen van het water eigenlijk. Maar de fles niet geven, zou hij vast niet fijn vinden. We zagen al taferelen voor ons dat hij gillend in zijn bedje staat, omdat hij zijn warme slokjes melk niet heeft gekregen. Dus maakten we toch iedere avond weer een fles voor hem klaar. Even een momentje ontspannen met elkaar op de bank, flesje drinken, boekje lezen, tanden poetsen en dan naar bed. Maar Luuk ging steeds vaker nog even keten na het drinken van een paar slokken pap.

Van de ene op de andere dag stoppen

Toen we onlangs bij mijn schoonouders op bezoek waren, vergaten we een fles en pap voor Luuk mee te nemen. Terwijl we pas na het eten terug naar huis zouden rijden. Normaal gesproken zouden we dan de papfles al geven terwijl we nog op bezoek zijn, zodat Luuk op de terugweg in slaap kan vallen en we hem alleen nog maar hoeven over te leggen in zijn eigen bed. We waren dus erg benieuwd hoe hij het die keer zou doen. En hij ging gewoon slapen. Geen gezeur om een fles, niets!

En sindsdien heeft hij nooit meer een fles gehad. Inmiddels gaat Luuk na het avondeten nog lekker spelen, daarna in bad, pyjama aan en een boekje lezen op de bank. Zonder te zeuren of te huilen gaat hij vervolgens slapen. Ik heb het idee dat hij zijn fles niet eens mist aan het eind van de dag.

Ik had nooit gedacht dat het zo makkelijk zou gaan. En zag al grote drama’s voor me. Gelukkig is het meegevallen. En genieten we nu van een rustmoment ’s avonds, zonder fles.

Hoe ging het stoppen met de papfles bij jouw kindje?