Door Thea – Isabel is inmiddels alweer 7 weken oud. Ze is al uit maat 50/56, hallo maat 62. En het einde van mijn verlof komt in zicht. Vandaag deel ik een paar ups en downs uit de eerste zes weken van haar leven. Misschien herkenbaar?
Down: De eerste week
De eerste down is de eerste week van Isabels leven. Hoewel ook daar goede momenten waren. Was het een zware eerste week, met opname in het ziekenhuis. Ik voelde me geleefd en er kwam veel op ons af. Wat was ik blij toen we naar huis konden.
Up: Hulp
Ik heb in de eerste week vrienden en familie gehad die me hielpen. Met onder andere een boodschapje doen, aangifte doen, kleren wassen, ons ophalen, en het huis versieren voor wanneer we thuiskwamen. Zo blij mee! Maar vooral de steun en liefde die we kregen was erg fijn. Zo kwamen we vooral de eerste pittige week door.
Down: Borstvoeding
Ik wilde heel graag borstvoeding geven, dit doe ik ook wel maar het loopt niet zoals gehoopt. Zo kon ik niet gelijk genoeg kolven en haar aanleggen dus ze werd gelijk bij gevoed met kunstvoeding. Na een korte periode volledig borstvoeding liep de productie terug en moest ik weer gaan bijvoeden.
De vraag is of we ooit weer op volledig komen, of dat ik misschien eerder ga stoppen dan dat ik vooraf dacht.
Up: Kraamvisite en kraamcadeaus
We zijn enorm verwend en hebben leuke kraamcadeaus gekregen. Van persoonlijke cadeaus tot cadeaubonnen. Het was/is allemaal leuk! We boffen met alle kraamvisite.
Isabel heeft al aardig wat mensen leren kennen. En zeker nu vindt ze het leuk. Want ze bekijkt nu iedereen goed van top tot teen!
Down: Lekker warm
Wat een mooie zomer. Maar wij vonden het toch wel een beetje te warm. Isabel had er ook echt last van een paar dagen. En ook ik was wel een beetje klaar met het zweten en plakken. Vooral toen mijn ventilator overleed en ook ’s nachts het huis eigenlijk niet afkoelde.
Up: Isabel!
De grootste en beste up van allemaal! Wat heb ik toch een heerlijk meisje. Ik geniet zo van haar, en van haar ontwikkeling. Ik smolt (letterlijk) toen ze het glimlachen echt door had en ik heel bewust de ene lach naar de andere kreeg. Ook de herkenning in haar ogen als ze me ziet doet me smelten. Inmiddels ziet ze nog meer en ontdekt de wereld. Zo mooi om te zien hoe ze ergens naar kan staren en dan lachen. Blijkbaar heb ik een mooi plafond, haha. Daarbij kan ze de leukste gezichten trekken waardoor ik gewoon zo om haar moet lachen. Ze is het mooiste cadeau wat ik ooit gehad heb!
Herkenbare ups en downs? Had jij vele ups of veel downs de eerste weken?
]]>