Gastblog door Marieke van Babybanjo – Dat mama zijn is soms nog best lastig. Ook als je geen mama bent moet je nogal wat keuzes maken. Wat trek ik aan?, wat ga ik ontbijten? , ga ik nu opstaan of blijf ik nog even liggen? Al in de eerste tien minuten van de dag is er al genoeg om over na te denken. Dan komt daar nog bij dat ik dezelfde keuzes moet maken voor mijn zoontje. En laat ik daar nu per definitie niet persé heel erg goed in zijn, ik heb dus wel eens last van keuzestress.
Keuzes maken dus
Keuzes maken dus.. Heel veel keuzes, altijd, ieder moment van de dag. Dat zijn dan vooral praktische en kleine keuzes die je soms niet heel bewust maakt. Zodra je zwanger bent komen hier veel grote(re) keuzes bij. Welke zwangerschapsvitamines ga ik slikken? Kan ik wel of niet doorgaan met sporten? Wil ik wel of geen vruchtwaterpunctie of vlokkentest? Wat doe ik als de 20 weken echo niet helemaal goed is? Wil ik weten of het een jongen of een meisje wordt? Wil ik thuis bevallen of in het ziekenhuis? Wel of geen borstvoeding? Ik werd er niet bepaald ontspannen van. Het laatste wat je moet doen in het geval van keuzestress is te veel mensen (of google) om advies vragen. Ieder persoon heeft weer andere ervaringen, een andere mening en dus een ander advies. Bij de keuzestress komt dan het gevoel dat je je dan daarna ook nog moet verantwoorden bij de mensen die je om advies hebt gevraagd. Je partner of een goede vriend/vriendin of ouder om advies vragen is natuurlijk altijd fijn!
Hoe ga ik om met al die keuzes?
Af en toe laat ik al die gedachten er ook maar even zijn. Voor de kleine dagelijkse dingen probeer ik een vaste routine aan te houden. In plaats van direct veel keuzes in de ochtend maak ik bepaalde keuzes al in de avond tegenwoordig. Ik pak de tas van mijn zoontje in, maak mijn lunch alvast klaar en leg onze kleding alvast neer. Dit geeft een beetje rust in de ochtend. Bij grote keuzes probeer ik mijn gevoel te volgen. Als ik kijk naar grote keuzes die ik heb moeten maken in het verleden, dan is mijn eigen intuïtie toch altijd de beste raadgever geweest.
Helemaal fout!
En wat als het nu helemaal mis gaat? Het is goed om van tevoren het risico in te schatten van je keuze. Wat nu als je het helemaal mis hebt? Is het dan nog te herstellen? Hoe erg is het dan? Veel dingen kun je niet van tevoren overzien. Ook op zo’n moment komen er opnieuw weer allerlei keuzes. Je bent een bepaalde weg in geslagen en kunt (niet altijd) meer terug. Probeer dan vooral om die weg zo goed mogelijk te bewandelen. Mijn motto; ‘Waar een deur dichtgaat, gaat altijd een nieuwe deur open!’
Heb jij ook weleens last van al die keuzes die je moet maken? Heb je weleens een hele verkeerde keuze gemaakt? En hoe ben je hier toen mee omgegaan?
Leave a Reply