Category: mama-en-kind

  • Voorlezen aan je baby

    Lezen, wij zijn er echt dol op. Nou ja, ik tenminste. En Roxas? Hij geniet van de plaatjes en mijn stem. Het is een ritueel geworden om elke avond voor het slapengaan een boekje voor te lezen. Toen Roxas 3 maanden oud was begon ik al met voorlezen. Natuurlijk wist ik dat hij er nog helemaal niets van zou begrijpen, maar ik heb ooit geleerd dat kinderen door te luisteren naar verhaaltjes en liedjes al veel woorden kunnen gaan begrijpen en leren. In het eerste jaar van zijn leven kan een baby veel leren en zich ontwikkelen. 

    Tijdens een cursus op mijn werk over voorschoolse educatie kwam er ter spraken dat kinderen 4000 passieve woorden en 2000 actieve woorden moeten kennen. Dat is best veel, dus je kunt niet vroeg genoeg beginnen met voorlezen. Als Roxas rond de anderhalf/twee is wil ik een bibliotheekabonnement afsluiten voor hem, zodat we samen regelmatig leuke nieuwe boekjes kunnen lenen en deze samen kunnen lezen. Maar tot die tijd lezen we heerlijk zijn eigen boekjes die we hebben verzameld in het afgelopen jaar. En ik heb een kleine selectie van onze favorieten boeken op een rijtje gezet.

    voorlezen-aan-je-baby

    Roxas is nu vooral gek op voelboekjes en boekjes met geluid. Ook heb ik een boekje wat ik ooit een keer heb laten maken met zijn eigen foto en zichzelf in de hoofdrol. Dat boekje is echt favoriet. Het voelen van de haartjes van de diertjes in ‘Ik voel, ik voel een beer‘ vindt hij geweldig, al probeert hij soms toch wel de haren eruit te trekken.

    Het boekje wat we samen helemaal geweldig vinden is ‘Raad eens hoeveel ik van je hou‘. Dit boek lees ik denk ik wel het vaakste voor. het zinnetje “tot de maan en terug” is hier wel het meest gebruikte zinnetje in huis. De maan heeft nogal een speciale betekenis voor ons. Roxas is namelijk verwekt en ook geboren met volle maan.

    raad-eens-hoeveel-ik-van-je-hou

    Ook nog een grote favoriet van mij is ‘Wat een pech, mijn naam is weg‘. Dit boek kwam ik ooit eens tegen tijdens mijn zwangerschap en wilde ik altijd al hebben. Toen Roxas een half jaar oud was, heeft hij deze van ons gekregen. En ook al is hij er nog echt te klein voor, ik lees het al regelmatig aan hem voor. Het boek gaat over een jongetje of een meisje die zijn naam niet meer weet en opzoek gaat. Tijdens het verhaal ontmoet hij verschillende dieren die letters terugvinden en uiteindelijk heb je aan het einde van het verhaal de naam van je kindje. Erg leuk!

    Lees jij vaak voor aan je zoon of dochter? En wat zijn dan de favoriete voorleesboeken?

  • Mijn angsten deze zwangerschap

    De mensen die mij al langere tijd volgen weten dat mijn vorige zwangerschap alles behalve soepel verliep. Hier opnieuw uitgebreid over schrijven heeft niet zoveel zin, maar met al vroege bekkeninstabiliteit, een lange periode misselijk zijn, een grote renovatie in de flat waar we wonen, zwangerschapsdiabetes én een zwangerschapsvergiftiging heb ik behoorlijk veel op mijn bordje gekregen. De vragen die ik op dit moment krijg zijn dan ook niet gek; ben ik bang voor wat er komen gaat deze zwangerschap, aangezien het de vorige keer niet goed ging?

    Wanneer je meer wil lezen over mijn vorige zwangerschap, lees dan zwanger in het ziekenhuis, zwanger en tegenslagen, zwanger en alleen, zwanger en verhuizen naar de camping, zwanger en ziek en tot slot zwanger en eindelijk krijg ik hulp

    De eerste weken van deze zwangerschap verliepen prima. Ik was wel moe, maar had verder nergens last van. Ja wat misselijkheid in de ochtenden, maar als dat alles is! Ik sprak veel uit naar Joost dat ik zo blij was dat dit al anders begon, ik kreeg vertrouwen in de rest van het verloop van de zwangerschap en genoot volop van het feit dat het ons geheim was. En ineens kwam er een weekend dat ik nog geen slokje water binnen kon houden, ik bleef overgeven en maakte me behoorlijk zorgen over of ik niet aan het uitdrogen was. Direct na het weekend ging ik naar de huisarts om gecontroleerd te worden en om medicatie tegen de misselijkheid te vragen. Ik was nog niet uitgedroogd, maar de huisarts maakte zich wel zorgen. Zeker wat betreft het diabetes verhaal de vorige zwangerschap. Ik kreeg te horen dat het vrijwel 99% zeker is dat die diabetes terugkomt. Dus het zaak is dat ik zo snel mogelijk weer goed zou kunnen eten.

    IMG_1308

    Vanaf dat moment overheerste de angst. Als het nu al zo moeizaam verloopt, hoe moet ik dan in hemelsnaam de rest van de zwangerschap doorkomen met alles wat er boven mijn hoofd hangt? En dan ook nog een lopende bijna-peuter om me heen, die ook zijn aandacht verdient. Ik merk nu al aan hem dat hij het lastig vindt wanneer ik mijn bed niet uit kan komen op mijn vrije dagen. We besloten onze naaste familie in te lichten over de zwangerschap, zodat we hulp van hen konden krijgen. Luuk werd 2 dagen opgevangen die week en dat gaf al veel ruimte en rust om me even te laten gaan en gewoon te slapen als ik dat wilde.

    De dagen kropen voorbij en voor mijn gevoel duurde het enorm lang tot de eerste echo en de intake bij de verloskundige stond. Ik werd bang dat alle moeite van het overgeven, de medicatie en alles eromheen voor niets zou zijn en er geen kloppend hartje te zien zou zijn, of dat het bijvoorbeeld op de verkeerde plek zou zitten. De opluchting was dan ook groot toen er een mooi kloppend hartje in mijn baarmoeder te zien was. Maar de angst bleef en dat sprak ik ook uit naar de verloskundige. Die reageerde zo fijn, dat ze genoeg zwangere vrouwen heeft begeleid waarbij de diabetes helemaal niet is teruggekomen en die zwangerschapsvergiftiging kan ook gewoon een toevalstreffer geweest zijn de vorige keer. Ik had gewoon pech en niets zegt dat het deze zwangerschap weer gaat gebeuren. En daarbij: “Joyce, ook jij hebt het recht om te genieten van je zwangerschap!”.

    eerste-echo

    Die laatste zin dreunt inmiddels al een paar dagen constant door mijn hoofd. Want ze heeft gelijk! Ik ben bang gemaakt en heb de angst laten overheersen. Ik voel me vreselijk, maar sinds ik heb gehoord dat het helemaal niet zo vreselijk hoeft te zijn deze keer kan ik het gelukkig ook beter loslaten. De misselijkheid zwakt af. En of dat nu te maken heeft met de nieuwe medicatie die ik sinds een paar dagen gebruik, of dat het toch een stukje psychisch is, weet ik niet. Maar wat maakt het ook uit? Ik voel me beter en dat is zoveel waard!

    Ik ga met veel meer vertrouwen de komende maanden tegemoet. Ik kijk uit naar de zomer waarin ik met een dikke buik rond kan lopen en geniet van elke dag die ik zonder pijn en ellende door kom. Mocht er dan straks toch wat gebeuren heb ik in elk geval nog iets om met plezier op terug te kijken. Eigenlijk was ik niet van plan om een wekelijkse update over de zwangerschap te gaan schrijven, maar ik denk dat ik het wel ga doen. Om het positieve te benadrukken. Om op die manier een naslagwerk te maken waar ik na de zwangerschap met een glimlach op terug kan kijken. Bij Luuk kan ik me vooral de nare dingen herinneren. En aangezien dit hoogstwaarschijnlijk mijn laatste zwangerschap is, zou het fijn zijn als ik hier ook met fijne gevoelens op terug kan kijken.

    Ben ik nu echt niet meer bang? Jawel hoor, maar het overheerst niet meer. De juiste mensen om je heen zoeken die de angstgevoelens weg kunnen nemen is nu even heel belangrijk en goed om te doen. En het werkt echt.

    ]]>

  • Luuk wordt grote broer!

    Het leek wel een eeuwigheid te duren tot ik dit blogje online kon zetten. Wachten is niet mijn sterkste punt. Al helemaal niet als je opzoek bent naar herkenning en steun. Maar wat is het fijn om het nu dan eindelijk van de daken te kunnen schreeuwen: IK BEN ZWANGER! Het is echt waar; Luuk wordt grote broer!

    Dat is dan ook de reden waarom het de laatste tijd op mijn blog zo stil is. Hoewel ik het plan had a.s. zaterdag wanneer we Luuk’s verjaardag vieren de hele familie in één keer zouden inlichten om het vervolgens nog een tijdje stil te houden op mijn blog, is het anders gelopen. Mijn zwangerschap verloopt niet zo lekker. De misselijkheid is niet te houden de laatste weken. En dan bedoel ik niet de welbekende ochtendmisselijkheid die over gaat met een licht ontbijtje. Ik ben van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat misselijk. Zo misselijk dat ik medicatie nodig heb om de scherpste randjes er vanaf te halen.

    Bloggen staat op een laag pitje, ik kan me niet concentreren achter de laptop. Deadlines haal ik niet, mijn mailbox puilt uit, gastblogs staan klaar om nagelezen en ingepland te worden, maar het lukt niet. Ik krijg het niet voor elkaar mijn laptop open te klappen en mijn to do list af te werken. Mijn leven staat momenteel vooral uit werken en mijn eten binnenhouden. Van genieten komt helaas dus nog niet zoveel terecht.

    eerste-echo

    Zoals het er nu naar uit ziet ben ik uitgerekend op 23 oktober en dat betekent dat ik nu 8,4 weken zwanger ben. Het is wat aan de vroege kant om het te vertellen, maar omdat ik me niet zo goed voel, voelt het goed om het bespreekbaar te maken. Open te zijn over dat wat er speelt in ons leven. En nu iedereen toch al op de hoogte is, kan het natuurlijk niet anders dan dat het ook op mijn blog komt te staan. Ik kijk nu al zo uit naar alle reacties.

    Bereid je dus voor op heel veel zwangerschapsgerelateerde blogs de komende tijd!

    ]]>

  • Speen weg met de Lumies

    Luuk wordt bijna twee en loopt nog heel erg vaak met zijn speen in zijn mond. Het is een gewoonte geworden en hij vraagt zodra hij zijn speen kwijt is al gauw om zijn “peejn?”. Om heel eerlijk te zijn zie ik er best een beetje tegenop om van die speen af te komen. Toch is het belangrijk, ik ben veel te bang dat zijn tanden naar zijn speen gaan staan… Maar hoe komen we zo ver om Luuk afscheid te laten nemen van zijn speen? We gaan het proberen door middel van de Lumies. 

    Na het ontvangen van het boek ‘Lumies zoeken een speen’ weet ik dat dit ons redmiddel zal zijn. Bij het prentenboek wordt een zelf te vouwen doosje geleverd en een vel met twee muurstickers. Door de ontzettende leuke illustraties trekt het boek Luuk gelijk aan. Hij bleef erin bladeren. Wat de Lumies Lux en LouLou doen? Ze proberen een baby te troosten, met verschillende dingen, maar het werkt allemaal niet, tot ze opzoek gaan naar een speen en er één vinden. Maar er zijn nog meer huilende baby’s in Lumieland. En zo wordt er aan jouw kind gevraagd of hij zijn speen in het doosje wil stoppen, zodat deze onder de grond begraven kan worden en naar Lumieland kan gaan.

    speendoosje

    Uiteraard mag je je kindje belonen. Lux en LouLou geven namelijk als bedankje een cadeautje nadat ze de speen gekregen hebben. En je kunt je kind ook nog belonen door twee mooie muurstickers op te plakken. Die hebben een glow in the dark effect, want blije Lumies geven licht, waardoor je kindje zich ook ’s nachts kan herinneren waarom hij geen speen heeft.

    lumies-boek

    Het verhaal is kort en heel duidelijk. In zo min mogelijk woorden wordt er uitgelegd wat de bedoeling is. Luuk begreep het direct nadat ik het voorlas. Toen er werd gevraagd of hij zijn speen wil geven was hij slim. Hij pakte de speen van mijn gastkindje (een baby) en gaf die aan de huilende baby in het boek haha. Ik vond het creatief bedacht, maar het was natuurlijk niet helemaal de bedoeling.

    Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen de speen écht aan een baby te geven. Ken je iemand die pas bevallen is en ga je om kraambezoek, dan zou je de speen daar kunnen “achterlaten”. Ik denk dat we met Luuk binnenkort actief met dit boek aan de slag gaan. Misschien pas ik het verhaaltje zo aan dat hij het vooral in het doosje stopt als hij zelf niet slaapt. En uiteindelijk het echte weggeven pas ga doen. Zo kan hij er stap voor stap aan wennen en heeft hij in elk geval op de dag die speen niet meer in zijn mond.

    Bestel het boek ‘Lumies zoeken een speen’ voor € 14,95.

    Hoe is jouw kind van de speen afgekomen? Zou zo’n prentenboek iets voor jou zijn? 

  • Veters leren strikken in 8 stappen

    Bij kleine kinderen is het vooral heel prettig om gemakkelijke schoenen aan te trekken. Bij meisjes is het handig om laarsjes met ritssluiting aan te trekken en voor jongens sneakers met klittenband. Zo kunnen ze lekker snel naar buiten en is er geen gedoe met ingewikkelde veters. Maar er komt een tijd dat ze zelf veters leren strikken. Hoe kun je dit het beste aanpakken?

    Wanneer is mijn kind er klaar voor?

    De meeste kinderen leren veters strekken in groep 2 van de basisschool. Maar geen kind is natuurlijk hetzelfde. De één heeft het op 3 jarige leeftijd al onder de knie en anderen hebben er in groep 4 nog steeds moeite mee. En dat geeft helemaal niets. Als je maar blijft oefenen. Het is belangrijk om te kijken naar de (fijne) motoriek van je kind. Gaan dingen als knippen, kralen rijgen, kleuren en tandenpoetsen ook goed? Dan is je kind er meestal al klaar voor om veters te leren strikken.

    Stappenplan

    Als je eenmaal kunt beginnen met leren veters strikken, kun je het beste een stappenplan volgen. Ik heb 8 stappen voor je op een rijtje gezet.

    1. Pak in iedere hand een veter
    2. Kruis de veters over elkaar
    3. Haal één veter onder de andere door
    4. Trek de veters strak
    5. Maak met één veter een lus (niet te groot)
    6. Draai de andere veter om de lus heen
    7. Haal diezelfde veter onder de nieuwe lus door
    8. Trek aan beide lussen tot ze strak zitten

    Oefentips

    Om te beginnen kun je het beste oefenen op de schoenen van papa of mama. Zo hoeft je kind niet te priegelen met korte, kleine vetertjes. Je kunt ook twee gekleurde veters in de schoen rijgen. Dan ziet je kind goed het verschil tussen de linker en rechter veter. En het is belangrijk om het stappenplan langzaam te volgen. Ga niet te snel en ga pas verder met de volgende stap als de eerste goed gaat. Complimenten geven aan je kind motiveert trouwens enorm, dus misschien is dat wel de belangrijkste tip!

    Veterdiploma

    Yes het is gelukt! Je kind kan zelfstandig veters strikken. Dat is natuurlijk wel een beloning waard. Je kunt een veterdiploma downloaden, via Pinterest bijvoorbeeld. Print hem uit, lijst het in en geef het een mooi plekje in huis. Wedden dat je kind ontzettend trots is?
    Bron stappenplan: Leren veters strikken in 8 stappen.

  • Happy list #3 Nieuwe meubels en fijne momenten

    Iedere week wil ik een happy list online zetten om zo stil te staan bij de leuke dingen in mijn leven. Want het is zo fijn om vooral de leuke dingen die in een week gebeuren te onthouden en zo aan het eind van het jaar terug te kunnen bladeren naar leuke herinneringen die je anders misschien vergeten zou zijn. 

    ♥ Terwijl ik in eerste instantie dacht dat ik weer verkouden ging worden, bleef ik de griep deze keer de baas. Daar ben ik heel erg blij mee!

    ♥ Ook al is de reden minder leuk, Luuk is namelijk erg verkouden en heeft pijn aan zijn mond, hij knuffelt en kust er op los deze week. Heerlijke snotkusjes krijgen is soms niet zo erg.

    ♥ Langzaam aan steeds blijer worden van de meubels in huis. We hebben nieuwe eetkamerstoelen!

    ♥ Een nieuwe babydrager van ByKay binnenkrijgen en deze gelijk kunnen gebruiken met mijn nieuwe gastkindje. Heerlijk! Hij bevalt erg goed.

    ♥ Een nieuwe camera kopen! Geen spiegelreflex, maar juist een licht en handzaam formaat om mee te kunnen nemen naar events etc.

    ♥ Luuk zo zien groeien. Hij is zo sociaal en gezellig en aardig tegen iedereen. Zelfs als hij iemand voor het eerst ziet.

    ♥ Weer eens de tijd nemen om een film te kijken. Mannenharten in dit geval, de film werd uitgezonden op RTL4. Heerlijk om weer eens te ontspannen, dat moet ik vaker doen.

    ♥ Nieuw leesvoer binnen krijgen. ‘Misschien ooit’ van Colleen Hoover kwam binnen en ik ben er heel erg nieuwsgierig naar.

    ♥ Mijn beweging en slaapritme in kaart krijgen met de nieuwe Fitbit die binnen kwam. Zo word ik echt gestimuleerd om meer te bewegen.

    ♥ Naar een gezellige verjaardag van mijn schoonzus gaan.

    ♥ Oude foto’s terugkijken van tien jaar geleden en de periode daarna, eigenlijk vanwege de tien jaar geleden tag, maar ik bleef kijken en herinneringen ophalen.

    ♥ Een nieuwe lamp voor boven de eettafel kopen die mooi bij de nieuwe en opgeknapte meubels past. Ik ben zo benieuwd hoe het totaalplaatje er straks uit ziet.

    ]]>

  • Tien jaar geleden tag

    Ik vind het altijd leuk om toffe tags op mijn blog te plaatsen. Nu vriendinnetje Simone er zelf één bedacht heeft, kan ik natuurlijk helemaal niet achterblijven. Al helemaal niet omdat het een hele leuke tag is. Want wat deed ik tien jaar geleden allemaal met mijn leven? Ik vertel het je in de tien jaar geleden tag. 

    Tien jaar geleden was mijn leeftijd…

    17. Ah, wat jong he.

    Tien jaar geleden was ik verliefd op…

    Nou, ik had verkering met M. waar ik 2,5 jaar mee samen ben geweest. Maar ik geloof niet dat ik echt verliefd was op hem. Ik vond het ook wel heel interessant als ik andere leuke jongens zag. Proest. Ik geloof dat allemaal een beetje te serieus was voor toen. Ik was dan ook vooral opgelucht toen het uiteindelijk voorbij was.

    Tien jaar geleden woonde ik nog…

    Thuis, bij mijn vader en moeder. Ze waren toen nog niet gescheiden. Ook mijn broertje woonde nog bij ons thuis.

    10jaar

    Tien jaar geleden droeg ik het liefst…

    Een spijkerbroek, een trui en mijn haar strak in een staart. Gabberinnetje to the max. En voor mijn werk moest ik altijd een zwarte pantalon aan, die zat eigenlijk ook altijd wel heel erg lekker.

    Tien jaar geleden ging ik dagelijks…

    Werken. Ik werkte fulltime bij de Blokker. En dat vond ik echt ontzettend leuk. Totdat mijn bedrijfsleider met de vut ging en er een hele nare vrouw voor terugkwam. Het was gedaan met de pret haha.

    Tien jaar geleden sliep ik s’ochtends tot…

    Half 8 ofzo denk ik, als ik moest werken tenminste. Anders sliep ik de hele ochtend. Vooral als ik was wezen stappen, wat ik trouw iedere week deed. Soms wel twee keer zelfs.

    dansen

    Tien jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik nu…

    Moeder zou zijn. Ik had het wel gehoopt, maar kon me totaal niet voorstellen hoe de toekomst eruit zou zien. Ook had ik nooit verwacht als gastouder te werken en bijna iedere dag voor andermans kind te zorgen.

    Tien jaar geleden luisterde ik het liefst naar…

    Hardcore. Van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. Ik ging ook veel naar hardcore feesten. Thunderdome en ook allerlei kleine feestjes. Het was een mooie tijd.

    Tien jaar geleden was ik de hele dag druk met…

    Werken. En op mijn vrije zondag ging ik naar de thuiswedstrijden van FC Utrecht waar ik een seizoenskaart voor had. In de weekenden ging ik stappen. Verder deed ik vrij weinig. Mijn vriendje kwam 3 avonden per week langs. Als ik op zaterdag niet hoefde te werken gingen we op vrijdag stappen en op zaterdag stond ik langs het voetbalveld mijn vriend en zijn teamgenoten aan te moedigen. Dat was altijd erg gezellig. Vooral de derde helft in de kantine. In de weekenden was ik dus ook altijd samen met mijn vriend. Ik had zo’n 2 avonden per week voor mezelf, want dan moest hij sporten en dan ging ik naar vrienden, of ze kwamen bij mij.

    uitgaan-10-jaar-geleden

    Tien jaar geleden droomde ik over…

    Vrij weinig. Ik had op dat moment totaal geen idee wat ik wilde. Ik was niet zo happy met mijn vriend, maar durfde dat ook tegen niemand te zeggen. Ik had heel veel lieve vrienden om me heen en leefde heel erg op het moment.

    Tien jaar geleden wilde ik…

    Het vooral gezellig hebben. Er kwamen veel mensen bij ons thuis over de vloer en ik zat maar weinig op mijn kamer. De vrienden van mijn ouders werden mijn vrienden en dat ging heel erg goed samen. Mijn ouders gingen ook veel de kroeg in en mijn vrienden vonden het weer leuk om voor het uitgaan bij ons thuis wat te drinken. Ik wilde vooral heel veel uitgaan. Werken, slapen, uitgaan en voetbal. Dat was waar mijn wereld uit bestond op dat moment.

    Tien jaar geleden dacht ik dat ik over tien jaar…

    Nog steeds zou werken. Misschien wel een leuke man zou hebben en eventueel kinderen. Maar als dat niet zo zou zijn was het ook goed geweest. Ik denk dat het ongeveer 8 jaar geleden was toen ik daar wat meer over na ging denken. Maarja dat lijkt me ook niet gek als je 17 bent. Ik was net een jaar van school af, ben gaan werken voor mijn centen en maakte me eigenlijk helemaal nergens druk over.

    Ik wil graag Lieke, Fleur en Meike taggen, hopelijk willen jullie de tag overnemen!

    Hoe oud was jij 10 jaar geleden?

    ]]>

  • Goede nachtrust als ouders

    Wanneer je zwanger bent, weet je dat het binnenkort gedaan is met je nachtrust. Slapeloze nachten door voeding die je moet geven aan je baby, of je baby is een speen kwijt, wil even knuffelen of heeft een vieze luier. In het begin ben ik gaan slapen wanneer ik kon, om maar zoveel mogelijk uit te kunnen rusten. Ook voor manlief was het pittig die eerste periode. Maar goede nachtrust als ouders is zo fijn. Wij zijn het veel meer gaan waarderen als we een goede nacht kunnen slapen. 

    Om goed en uitgerust wakker te worden is het belangrijk om een goed bed en het liefst ook goed beddengoed te hebben. Ik mocht twee hoofdkussens uitkiezen om te reviewen. Een hoofdkussen kopen stond nog op ons to-do lijstje, dus daar waren we erg blij mee. Vijf jaar geleden kochten we bij een beddenzaak twee dure hoofdkussens. Die zo langzamerhand wel aan vervanging toe waren.

    nachtrust

    We houden wel van stevige hoofdkussens. Het grote nadeel aan het online kopen van hoofdkussens is dat je zelf niet kunt voelen hoe dik of stevig ze zijn. In de webshop kun je kussen uitkiezen op zachtheid. En het Silvana hoofdkussen leek ons erg geschikt. Een hoofdkussen voor rug- en zijslapers. En ook is ook nog eens anti-allergisch. Klinkt goed en ik besloot er twee van te bestellen. Ik was erg benieuwd hoe de kussens echt zouden voelen.

    Silvana

    De hoofdkussens werden ieder in een tas bezorgd. Dat is best handig als je een hoofdkussen als reserve bewaard. Zo wordt het niet stoffig. En je kunt het ophangen in je kast of waar dan ook. De kussens lijken inderdaad stevig, maar niet zoals we gewend zijn. De vorm is ook even wennen, maar die schijnt dan weer goed te zijn als je een rug- of zijslaper bent.

    hoofdkussen-silvana

    Het slapen was wel even wennen. Joost vindt het een fijn kussen om mee te slapen. Maar het hoofdkussen is voor mij echt niet stevig genoeg en ik heb dan ook nog een extra kussen nodig om hoog genoeg te liggen. De vorm is wel heel fijn. Het ondersteunt mijn nek goed. Maar of ik er nu echt beter van slaap? Ik denk het niet. Maar ja, dat blijft toch ook afhankelijk van hoe Luuk slaapt. Als hij ligt te spoken, doen wij automatisch mee.


    Waar koop jij je nieuwe hoofdkussen?

    ]]>

  • Happy list #2 Zwemmen, kletsen en voorjaar

    Iedere week wil ik een happy list online zetten om zo stil te staan bij de leuke dingen in mijn leven. Want het is zo fijn om vooral de leuke dingen die in een week gebeuren te onthouden en zo aan het eind van het jaar terug te kunnen bladeren naar leuke herinneringen die je anders misschien vergeten zou zijn. 

    ♥ Op mijn vrije dag zwemmen met Luuk en mijn moeder en zien dat Luuk nu totaal niet hoeft te wennen en het ontzettend leuk vindt in het zwembad. Sterker nog, hij wilde wel van ons af zwemmen om een bal te pakken, maarja dat gaat natuurlijk nog niet haha!

    ♥ Op vrijdagavond het dorp in om lekker te winkelen bij de Action en de HEMA en natuurlijk weer veel te veel kopen. Maar het was heerlijk rustig overal, waardoor ik op mijn gemakje rond kon neuzen.

    ♥ Hilarische WhatsApp gesprekken met lieve vriendin Marije, die overigens hartstikke zwanger is.

    ♥ Met dank aan mijn moeder kunnen genieten van een schone badkamer en wc. Zo fijn hoe blij je daarmee kunt zijn.

    ♥ De nieuwe woordjes die Luuk zegt. Hij aapt ons enorm na en zei afgelopen week “ah-appel” (aardappel), “pubbepak” (prullebak), “sofzuige” (stofzuiger) en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dat kletsen is zo gezellig.

    ♥ De eettafel helemaal zelf opknappen. Het resultaat hiervan komt binnenkort op mijn blog.

    De zon die twee dagen heerlijk scheen. Het leek wel voorjaar, ik hou ervan!

    ♥ Beginnen met het concreet maken van de eerste verjaardagsvoorbereidingen voor Luuk’s tweede verjaardag. Waaronder de taart en het grote cadeau wat hij van de hele familie krijgt.

    ♥ In een enorme blogflow zitten. Volgens mij is dat ook goed te merken, aangezien er regelmatig twee artikelen per dag online komen. Heerlijk. Hopelijk kan ik het vasthouden.

    Wat was jouw meest favoriete moment van afgelopen week?

    ]]>

  • Happy list #1

    Nieuw op MamaKletst, ik wil iedere week een happy list online zetten om zo stil te staan bij de leuke dingen in mijn leven. Want het is zo fijn om vooral de leuke dingen die in een week gebeuren te onthouden en zo aan het eind van het jaar terug te kunnen bladeren naar leuke herinneringen die je anders misschien vergeten zou zijn. 

    ♥ Op de weegschaal stappen en – 2,5 kilo erop zien staan. Dat was fijn en het geeft direct de motivatie om door te gaan met waar ik mee bezig ben. Wat dat precies is, lees je binnenkort.

    ♥ Beseffen dat Luuk alweer 22 maanden oud is en het nog maar twee maanden duurt tot zijn tweede verjaardag. Aan de ene kant is dit een moment dit ik zo lang mogelijk zou willen uitstellen, maar aan de andere kant vind ik het zo leuk dat Luuk ouder wordt. Ik heb al enorme voorpret vanwege zijn grote cadeau die hij krijgt. En inmiddels heb ik ook al een idee wat voor taart hij gaat krijgen.

    ♥ Hele leuke samenwerkingsaanvragen tegenkomen in mijn mailbox is altijd fijn. Zodra ze rond zijn verschijnen ze uiteraard op mijn blog.

    ♥ Een hele spontane en stevige knuffel van Luuk krijgen vanuit het niets.

    ♥ Kennismaken op de peuterspeelzaal en zien dat Luuk het er ontzettend naar zijn zin heeft. Hij ging zelfs huilen toen we weer naar huis gingen. Een goed teken, dus we gaan hem komende week nog aanmelden en dan wordt hij op de wachtlijst gezet.

    ♥ Eindelijk beginnen aan het opknappen van de eettafel. Al maandenlang erger ik me kapot aan de manier waarop de tafel eruit ziet. Vorig jaar heb ik de tafel al opgeknapt, maar dit is waarschijnlijk niet met de juiste verf gebeurd, waardoor het er nu niet meer uitziet. Van een witte eettafel gaan we nu naar een tafelblad met greywash en de poten blijven wel wit. Ik ben zo benieuwd naar het eindresultaat!

    ♥ Complimenten krijgen van de ouders van één van mijn gastkinderen, omdat hij zo goed is gaan praten sinds hij hier komt. Ontzettend leuk om te horen. Het was sowieso een goede werkweek, want er werd ook een nieuw contract getekend en er werd vooral heel veel gelachen en gedanst door de kinderen.

    ♥ Allerlei nieuwe recepten uitproberen en tot de ontdekking komen dat het allemaal heel erg lekker is en ik vaker iets moet maken wat we nog niet kenden.

    Wat was het fijnste moment voor jou afgelopen week?

    ]]>