In de aanloop naar mijn maagverkleinende operatie, ben ik heel druk met het lezen van andermans verhalen. Dit zijn verhalen die niet altijd even leuk zijn, maar ze komen over het algemeen allemaal één ding overeen: Iedereen is blij met de afgevallen kilo’s. Om de tijd tot mijn eigen operatie te overbruggen, wil ik 10 mensen aan het woord laten, die een maagverkleining ondergaan hebben. Om te laten zien hoe groot de verandering is in lichaam, maar ook in geest. Angelique is 70 kilo afgevallen en heeft nog geen gezond BMI, maar heeft wel een gezonder en slanker lichaam sinds de operatie.
Even voorstellen
“Mijn naam is Angelique, 47 jaar, moeder van 3 mooie dochters en getrouwd met mijn lieve man. Tevens ben ik oma van 2 geweldige kleinzoons van 2 jaar en 4 maanden. Sinds twee jaar ben ik werkzaam als zelfstandig vertrouwenspersoon, coach en trainer.”
Overgewicht drukte een grote stempel op mijn leven
“Sinds mijn twaalfde drukt overgewicht een grote stempel op mijn leven. Vanaf die leeftijd ben ik steeds dikker geworden en regelmatig afgevallen en aangekomen. Tijdens mijn twintiger jaren ben ik ook begonnen met het weg eten van mijn emoties. Ik zat in een behoorlijk moeilijke relatie, waarbij ik regelmatig vluchtte in eten.
Rond mijn 26e is het me gelukt om ruim 40 kilo af te vallen. Ik voelde me geweldig, bruiste van de energie en was op dat moment moeder van mijn tweeling die toen 4 jaar waren. Het feit dat het mij toen wel lukte om dat gewicht kwijt te raken, was mede dankzij de psycholoog waar ik toen gesprekken mee had. Vlak daarna kwam ik in een hele moeilijke echtscheiding terecht, wat voor veel spanning zorgde en vrij snel resulteerde in eten met als gevolg dat de 40 kilo er zo weer aan zat.”
Ik kwam aan na mijn zwangerschappen
“Die jaren die volgden ben ik ook weer gewicht verloren en toch ook steeds weer aangekomen. Vooral na mijn laatste zwangerschap in 2004, was ik 35 kilo aangekomen en deze kreeg ik er met geen mogelijkheid vanaf.”
Een vriend vertelde over de gastric bypass
“In 2009 kwam ik bij een goede familievriend op bezoek. Hij was toen net geopereerd en had een gastric bypass gehad. De laatste tijd was mij regelmatig geadviseerd door artsen om een maagbandje te nemen. Alleen zag ik dit echt niet zitten. Ik wilde niet iets tijdelijks, ik wilde een definitieve oplossing voor mijn probleem. Inmiddels woog ik met mijn 1.56 meter ruim 125 kilo. Ik was diep ongelukkig en veel te zwaar. Die vriend vertelde bij over de GBP, ik werd direct enthousiast, dit was precies wat ik nodig had, hier zou ik wel achter kunnen staan.
Ik ben me gaan verdiepen in de operatie en heb mijn huisarts om advies gevraagd. Die adviseerde me om met mijn zorgverzekering contact op te nemen om te kijken welke stappen ik zou kunnen nemen. Na enkele weken werd ik door mijn zorgverzekering doorverwezen naar het NOK. Na enkele weken kon ik bij hen terecht. Ik weet dit nog goed, het was 1 dag voor wij met vakantie zouden gaan.”
Mijn BMI was niet hoog genoeg
“Bij het NOK kreeg ik een uitgebreid onderzoek, enkele gesprekken en na een aantal uur kwam de conclusie: Ze waren het met mij eens dat een GBP voor mijn persoonlijkheid de beste oplossing zou zijn, alleen was mijn BMI volgens de toenmalige maatstaven, niet hoog genoeg. Dus kwam ik bij hen in aanmerking voor een maagbandje.
Stomverbaasd was ik, na dit gesprek. Ook zij vonden dat een GBP beter bij mij zou passen, maar omdat ze zich aan de cijfertjes moesten houden en anders hun geloofwaardigheid richting de artsen waarvoor wij werkten (dit hebben ze echt gezegd) niet wilden verliezen, kreeg ik geen positief advies voor een GBP. Er werd dus niet naar de mens gekeken, maar naar de cijfertjes.
Verdrietig ging ik naar huis en de dag erna met vakantie. Tijdens deze vakantie brak ik ook nog eens mijn stuitje, wat mijn leven er toen niet makkelijker op maakte. Én enorm overgewicht én een gebroken stuitje.”
Ik kreeg het advies contact op te nemen met het Slotervaart
“Terug van vakantie kwam ik terecht op een forum waar ik mijn verhaal deed. Daar kreeg ik van iemand de tip om contact op te nemen met het Slotervaart ziekenhuis. Ook vertelde deze vrouw mij dat het aan de arts is om te beslissen welke operatie voor mij geschikt is én dat de GBP in het basispakket zit van de zorgverzekering. Dit was voor mij een positieve verrassing. Ik ben me gaan inlezen op de website van het Slotervaart ziekenhuis en vond daar wat ik nodig had. Door de spanning kon ik niet slapen die nacht. En ik heb de minuten afgeteld tot ik de volgende ochtend kon bellen naar de afdeling bariatrie.
Begin augustus 2009 heb ik ze gebeld, ik kreeg een afspraak en eind augustus was ik aan de beurt voor mijn intakegesprek. Daarna kwam alles in een sneltrein vaart. Ik kreeg toestemming voor de operatie, trof een geweldig team aan specialisten aan en voelde me welkom en begrepen. 17 november van dat jaar ben ik geopereerd.”
Mijn leven is veranderd
“Na mijn operatie is mijn leven totaal veranderd. Ik heb goede begeleiding gehad en heb deze nog steeds. De eerste 2 weken mocht ik vloeibaar eten. En na deze 2 weken mocht ik mijn eerste cracker eten. Ik weet nog goed hoe deze smaakte, maar ook hoe eng het was om deze stap te nemen. Weer vast voedsel te gaan eten, goed kauwen en kleine hapjes. Maar het ging goed en hij smaakte verrukkelijk!
Daarna ben ik langzaamaan mijn eten gaan oppakken. Wel ben ik gelijk anders gaan eten. Heb ik mijn eetpatroon drastisch omgegooid. Gedurende de 8 maanden die volgde ben ik ruim 50 kilo afgevallen. Meestal ging het eten prima. Wel merkte ik dat ik tijdens het eten niet met mijn gezin mee moest kletsen. Dan ging het mis en kreeg ik een dumping. Ik slikte dan te snel mijn eten door, omdat je dan niet met je eten bezig bent maar met de gesprekken om je heen.”
Eten zonder afleiding
Voor mij hielp het om alleen te eten. Vooral in het begin had ik dat echt nodig. Elke 2 uur nam ik iets te eten. In het beging vond ik dat lastig, omdat ik ook lang bezig was met mijn eten. Voor mijn gevoel was ik de hele dag met eten bezig. Als we een dag weg gingen, moest ik bedenken hoe, wat en wanneer ik kon eten. Hier heb ik wel aan moeten wennen.
Langzaamaan ben ik weer met mijn gezin mee gaan eten, leerde ik wat ik wel kan eten en wat niet. Ik ben van hele andere dingen gaan houden, eet veel meer groente, eet zelfs vis, wat ik daarvoor echt niet lekker vond.
De voorspellingen zijn uitgekomen
Zelf vond ik het jammer dat bij mij het afvallen niet verder ging. Al ben ik een patiënt volgens het boekje volgens de artsen, zelfs na al die jaren. Wat ze voorspeld hadden, is uitgekomen. Ik ben afgevallen tot 70 kilo, inmiddels weer 8 kilo aangekomen. En ja, dat hebben ze voorspeld dat dit zou gebeuren, maar ik vind het wel jammer. Voor mijn lengte heb ik nog geen gezond BMI.
Wel voel ik me uitstekend en ben ik blij dat ik 8 jaar geleden deze stap heb genomen. Ik zou het zo weer doen. Ik heb er geen perfect lichaam door gekregen, maar deze was al na 2 flinke zwangerschappen niet meer perfect. Wilde ik een perfect lichaam? Nee wel een gezond en slanker lichaam, dat heb ik gekregen.
Ik heb veel meer energie, straal, durf me meer te presenteren aan de buitenwereld en duf zelfs mijn podium te pakken.
Bedankt voor het meedoen Angelique. Wat fijn dat je uiteindelijk toch gewoon de gastric bypass gehad hebt!
Dit was alweer het laatste verhaal in ‘de maagverkleining van‘. Vanaf nu ga ik jullie allemaal op de hoogte houden van mijn eigen avontuur, die inmiddels al in volle vaart begonnen is. Nog maar heel even tot mijn eigen operatie plaatsvindt!