De afgelopen weken ben ik geleefd, ik leefde van ziekenhuis naar ziekenhuisbezoek, deed tussendoor mijn werk en probeerde waar het lukte ook nog wat leuke dingen te doen. Nog voor de laatste groepssessie zou plaatsvinden, wist ik dat de datum ieder moment doorgebeld kon worden. En dat was super spannend. De wereld stond even op zijn kop, toen ik de operatiedatum hoorde en alles werd ineens heel echt.
Voortraject van 6 weken
Na het telefoontje dat ik door de screening heen was gekomen en mocht starten met de groepssessies kon mijn geluk niet op. Eindelijk zou het gaan beginnen allemaal. Het was wel wat spannend om die eerste keer naar het ziekenhuis te gaan. Een vreemd ziekenhuis, waar ik nog nooit eerder ben geweest en waar zo’n enorme verandering van mijn leven gaat plaatsvinden. Ook was ik best nerveus over hoe de groepssessies zouden gaan. Zou ik leuke groepsgenoten hebben? Hebben we wel een klik en wat gaan we allemaal bespreken?
Al na de eerste sessie werd duidelijk dat het allemaal wel mee zou vallen. De druk was van de ketel en we waren allemaal nerveus, ons staat allemaal hetzelfde te wachten en zo’n operatie is nu eenmaal spannend. Het voortraject duurt 6 weken, waarbij je 1 keer per week een dagdeel naar het ziekenhuis komt. Het staat helemaal in het teken van de operatie. Waarom willen we de operatie, wat wensen we voor daarna, hoe kun je voor en na de operatie sporten en bovenal; hoe gaat het met eten na de operatie en wat kun je voor de operatie al doen om te wennen aan hoe het na de operatie zal zijn? Op voorhand zag ik best tegen het hele traject op, maar inmiddels weet ik dat je er veel van leert en ben ik blij dat ik het op deze manier zal doen.
Het telefoontje met de operatiedatum
Nog voor de een na laatste groepssessie werden de eerste twee groepsgenoten al gebeld met een operatiedatum. Daar werden we allemaal toch wel zenuwachtig van. De rest van de telefoontjes zou snel volgen. Toen we elkaar de een na laatste woensdagmiddag zagen, was de spanning goed te merken, de een wordt er wat giechelig van, de ander wat stiller en weer iemand anders begint er meer van te praten. Overigens hoor ik bij de eerste en de laatste categorie. Ik sprak uit dat ik hoopte dat ik in de week van 27 november aan de beurt zou zijn en dan bij voorkeur de dinsdag.
De volgende ochtend probeerde ik wat werk te verzetten, maar hield ondertussen ook scherp mijn telefoon in de gaten. Toen rond half 11 de telefoon ging met daarop een anoniem nummer, wist ik genoeg. Het was inderdaad het ziekenhuis met de operatiedatum. Op maandag 27 november zal mijn operatie plaatsvinden. Dat is vanaf het telefoontje al 11 dagen later. Wat gaat het snel nu! Een week later mag ik bellen om te horen hoe laat ik me kan melden ’s morgens. En na het ophangen licht ik natuurlijk direct familie, vrienden en groepsgenoten in. Ik blijk met nog 2 groepsgenoten op dezelfde dag geopereerd te worden en waarschijnlijk liggen we dan ook samen op zaal na de operatie. Dat is gezellig!
Aftellen naar de operatie
Direct slaat mijn hoofd op hol, ik moet nog zoveel doen voor de operatie. Ons huis is een puinhoop, er moeten nog wat administratieve dingen geregeld worden voor de opvang van de kinderen, ik ben nog lang niet klaar met mijn werk en ik moet niet vergeten vanaf vandaag te starten met het slikken van mijn vitaminepillen. Lijstjesgek als ik ben, begin ik direct met het onder elkaar zetten van alles wat nog moet gebeuren en even twijfel ik of het nog wel verstandig is om te gaan slapen de komende 11 nachten, haha. Maar goed, wat gedaan kan worden, kan gedaan worden en wat niet, dat niet. Er is geen man over boord als bepaalde dingen niet lukken.
Griep!
Als ik een paar dagen voor de 27e ineens de griep krijg, word ik toch wel zenuwachtig. Zal ik wel geopereerd worden als ik ziek ben? Alsof het zo moest zijn, werd ik gebeld dat de operatie werd uitgesteld wegens een spoedgeval. En blijkt dat ik pas op 30 november geopereerd zal worden. Heb ik mooi een paar dagen langer de tijd om op te knappen.
Het aftellen is begonnen. Nog maar heel even tot mijn nieuwe leven!
Als jullie dit lezen is de operatie al weer een paar weken geleden. Om mezelf in de periode na mijn operatie wat rust te gunnen, heb ik heel veel vooruit geschreven. Op mijn blog kun je binnenkort lezen hoe de operatie is gegaan, hoe het met me gaat en of ik al ben afgevallen. Wil je liever nu al weten hoe het gaat? Volg me dan via Instagram. Daar deel ik veel hoe het met me gaat. Ook op de Facebookpagina Mini maag kun je lezen hoe het gaat.