In de aanloop naar mijn maagverkleinende operatie, ben ik heel druk met het lezen van andermans verhalen. Dit zijn verhalen die niet altijd even leuk zijn, maar ze komen over het algemeen allemaal één ding overeen: Iedereen is blij met de afgevallen kilo’s. Om de tijd tot mijn eigen operatie te overbruggen, wil ik 10 mensen aan het woord laten, die een maagverkleining ondergaan hebben. Om te laten zien hoe groot de verandering is in lichaam, maar ook in geest. Shirley viel 60 kilo af, maar eten werd haar vijand.
Even voorstellen
“Mijn naam is Shirley (Op Instagram kun je me vinden als zusjevaneenprins), ik ben student verpleegkunde, 25 jaar en woon samen met mijn man en twee kinderen in Hengelo.”
De huisarts vond een maagverkleining geen goed idee
“Afvallen was iets wat ik al jaren probeerde, maar na een kilo of 5 af te vallen ging het gewoon niet meer. Ik raakte de motivatie kwijt, was totaal onwetend over voeding en ging daardoor weer over op een ongezond eetpatroon. Ik hoorde iets over een maagverkleining en heb het aangekaart bij de huisarts. Hij vond het geen goed idee, maar ik stond erop dat hij mij zou doorverwijzen. En dat deed hij. Ik dacht dat afvallen met een kleine maag het allemaal een stuk makkelijker zou maken.”
De cijfers voor de operatie
“Voor het hele traject begon woog ik 125 kilo. Ik kreeg toen het advies om tijdens het traject ook naar een diëtist te gaan en daar viel ik in een paar maanden een kilo of 3 af. Voor de operatie moest ik aan de Modifast shakes. Op de dag van de ingreep woog ik rond de 120 kilo. Op 19 februari 2015 ben in het ZGT Almelo geopereerd. Dit verliep via het Obesitascentrum, er was intensieve begeleiding bij, maar ik heb geen idee hoe ons traject heette.”
Na de operatie
“De operatie ging goed. Bijkomen was naar. Het deed pijn, heel veel pijn. Toen ik de volgende dag (op mijn verjaardag, happy birthday!) naar huis mocht heb ik regelmatig gegild van de pijn. De minimaag was wel te doen maar jeetje wat deed die lucht die ze in mijn buik bliezen (om ruimte te maken) pijn. Na een paar dagen werd het steeds minder, ik kon steeds meer doen en steeds meer lopen. Ik hield helemaal niks binnen, alles wat er in ging kwam er ook weer uit. Ik hoor je denken dat dat niet zo gek is zo vlak na zo’n intensieve operatie en dat klopt inderdaad. Maar ik heb het niet over een paar dagen, een weekje of een maandje, ik heb het over bijna 2 jaar lang.”
Eten werd mijn vijand
“Eten was niet meer mijn vriend en dat was op zich niet zo erg, ergens was dat natuurlijk ook de bedoeling. Maar wat niet de bedoeling was, was dat eten mijn vijand werd. Ik haatte eten, eetmomenten en alles rondom het onderwerp eten. Toen ik zwanger werd van onze dochter werd de misselijkheid gek genoeg zo nihil dat het niet meer hinderlijk was. Goed, door de misselijkheid viel ik heel snel heel veel af, zo snel dat ik mezelf kwijtraakte. Ondanks alle begeleiding kwam ik in een soort gekke overspannen situatie en dat was heftig. Ineens was mijn spiegelbeeld anders, keek de wereld anders naar mij en was mijn plek in de maatschappij anders. Gelukkig kreeg ik fijne hulp van de psycholoog, heeft mijn man mij altijd overal in gesteund, was onze familie er voor mij en waren er nog een paar vriendinnen over die bij mij bleven.”
Het resultaat na 2,5 jaar
“Op dit moment weeg ik rond de 65 kilo. Ik wil nog 5 kilo kwijt maar daarvoor zal ik echt meer moeten gaan eten en dat is verrekte moeilijk. Zelf vind ik dat ik last heb van overtollig vel. Maar volgens mensen om mij heen valt het allemaal wel mee. Heb geen idee of het beeld wat ik over mijn lichaam heb ook echt klopt. Bij mijn borsten is er in het afgelopen jaar 1 meter aan vel weggehaald, dat werd vergoed door de zorgverzekering. Ik vind dat ik ook veel vel aan mijn armen heb hangen, misschien moet ik maar wat spierballen gaan kweken.”
Afvallen zou ook kunnen zonder maagverkleining
“Met de kennis en (levens)ervaring die ik nu heb zou ik ook kunnen afvallen zonder maagverkleining maar zonder dit hele traject zou ik niet zijn wie ik nu ben en al die kennis en ervaring dus ook niet hebben. Als ik iets zou mogen over doen dan zou dat mijn puberteit zijn, dan zou ik al deze informatie meenemen en zorgen dat ik nooit zo dik zou worden.”
Bedankt voor het meedoen Shirley, ik volg je nu al een tijdje en vind de metamorfose die je hebt ondergaan, heel indrukwekkend. Jammer dat het eten je zoveel moeite kost. Maar je komt er vast wel!
Leave a Reply